Ang talambuhay ni Charisse mendoza

Ang Talambuhay ni Charisse Mendoza

ako ito nung 3rd year high school ako. sa bahay namin ito.

Ako si Charisse . R M endoza labing limang taong gulang

Pinanganak noong May 27 1995 Brgy. Sto Angel San Pablo City. Ako ay anak nina Amor

Menadoza at Rey naldo Mendoza. Ako ay pang apat sa anim na mag-kakapatid. Naaalala ko pa tuwing ako’y papasok ay lagi akong hinahatid ng aking mommy.Tuwing tang-hali ay parati siyang napunta sa school para pakainin ako.Minasan nganaiinis ako kasi hindi ako makapag laro gaya ng mga kaklase ko kasi bantay na bantay ako at baka daw pag pawisan kaya naman hanggang tingin nalang ako.

Nang ako ay nasa kialawang baiting na ng elementarya ako ay miura ng aking kaklaseng babae, sa hindi ko alam na dahilan. Pagkatapos umiyak ako nung nga oras na yon. Malapit na kaming umawas ng mga sandaling iyon. Biglang dating ni mommy para sunduin ako tapos ng nakita niya akong naiyak nagsumbong ako tapos pinagalitan niya ung kakalase ko.sinabi niya kay ma’am na ilipat ako ng upuan sa pagkat ako’y inaaway ng kaklase ko at un naman ang ginawa ng aking titser. Nang ako naman ay nasa ikatlong baitang na naging madalang na ang pag hahatid at pag sundo sakin sapagkat buntis si mommy nag tampo ako noon kasi hindi na ako magiging bunso Naisip ko pa na hindi na nila ako mahal kasi may bago na silang baby.

ito naman ay 1st year high school ako. sa lake ito, nag-momotor kami nang mga panahong ito.

Matapos ako ng ikatlong baitang lumipat kami ng bahay San Lucas at doon ko ipag patuloy ang aking pag aaral sa kadahilanang nag hiwalay sila ng aking daddy. Sapagkat ang aking ama ay iba ang ugali kapag nakaka inum ng alak hindi na kaya ni mommy ang pinagagawa ni daddy. Kaya napag pasyahan na namin na lumipat sapagkat labis-labis na ang sakit at hirap na dinanas ni mommy sa loob ng maraming taon.

Nang mag papasukan na ayangaking ninang ang sumama saking upang mag enroll . Nung una ay hiyang hiya ako, pag pasok sa pagkat sila ay nakatingin saakin wala pa akong kakilala. Ako lang ang naka sibilyan nung panahong iyon pero hindi pa nakakalipas ang isang oras, ay kinausap ako ng katabi ko at tinanung niya ang pangalan ko,ay sinagot ko naman ito. Hindi nagtagal ay naging magkaibigan kami magaan ang loob naming sa isat isa madalas kaming magkasabay pag kami ay pauwi na . sumali pang kami sa majorette noon pero hindi nag tagal ay umayaw din kami sapagkat iilan lang din naman ang kasali. Nang kami ay grumaduate grabe!!!! Iyakan kami kasi hinding hindi naming malilimutan yung mga happiness naming nang kami ay mag kakasama.

Nang bakasyon naman, ay nag bible study kami ng mga pinsan ko, ang saya talaga madaming aktibidad tapos ang sarap sa pakiramdam sa tuwing kami ay nag kukwentuhan tungkol sa Panginoon.prentilac

ito naman, last year lang. sa lake din ito. christmas time to!

Nung enrollment na para sa high school ay excited ako kasi gusto kong makakilala ng mga bagung kaibigan, naging masayahin ako noon hindi tulad ng dati na ako ay tahimik lang , at ako na ang nakikiapg kilala, nawala nadin ang pagiging mahiyain ko. Naging palakaibigan ako at lalung naging aktibo sa mga gawaing pang paaralan. Nakilala ko sina Jonalyn,Margean,Shiela,Jazzmine at naging mag kakaibigan kami. Kami nga ang laging bida sa room kasi kami ang mag kakatabi at kami rin ang pinaka aktibo at pinaka maingay sa klase. Paano ba naman ang hindi eh! mag kakasunod ang apilyido naming. Ang hinding hindi ko malilimutan ay nang maglaro kami sa oval dun sa may football net ASTIG! Sikat nanaman kami. Napagalitan kami nang Super Visor si Mr.Cuenca kilala ako nun kasi coach naming dati sa soccer, GRABE! Napagalitan kami sabi baga! Bayaran daw naming o kaya bumili daw kami ng bago kasi sinira daw namin, sagot naman namin sadyang sira naman po yan, eh!. Sabi naming ganun. Tapos dinala kami noon sa adviser namin kinuha ung I.D namin pagkatapos nag sorry kami. Nang matatapos na ang ang first year ay nagkoroon kami ng ma emosyonal na usapan hinding hindi ko iyon malilimutan

ito naman ngayong 4th year na. picture picture lang kaming magbabarkada nito.

Matapos ang bakasyon at mag papasukan na ay napag pasyahan naming magkakaibigan na sabay sabay kaming mage enroll. Laking tuwa naming dahil mag kaklase parin kami, malaki ang pinag bago ng bawat isa sa amin naging matured ang pag iisip naming hindi na kami tulad ng dati na isip bata.madalas akong mapag bintangan n aming guro sa Filipino sa pagkat madaldal daw ako, eh hindi naman. Panu pag nagtatawag ng pangalan ay hindi marinig ang aking boses kaya naman pinanindigan ko naging madaldal ako sa klase niya, tapos ibinaba niya ang seksyon ko. Noong third year na ako, unang beses ko natikman ang alak nang ako ay nasa ikalawang baitang ng sekondarya. Pirmahan pa naman ng clearance noon kasama ko yung iba ko pang kabarkada laking pasasalamat naming noon dahil hindi kami na amoy n gaming mga guro.

Nang ako ay nasa ikatlong baitang na bumaba ng isa ang seksyon ko grabe! Iilan lang kami mag kakaklase doon na mag kakakilala, nakilala ko dito si Gemma at ate Cess, kaming tatlo ang naging mag kakaibigan ang saya ko nang mga panahon na iyon lalung dumami ang mga kabarkada ko ang saya naming hanggang sa iisang pingan kami nag sasalo hindi ko iyon malilimutan. First time ko din na kumain sa karinderiya sa bayan kasama si Gemma. Nung una ayaw ko talagang kumain kasi nandidiri ako pero dahil sa sinabi niya na malinius naman daw iyon kumain nadin ako. Nag tiwala ako kasi kaibigan ko siya .

Sa mga panahonh iyong ay pumupunta punta si daddy sa bahay namin sa San Lucas para mag bigay ng sustento sa amin pero sa mga oras na iyon kapag nakikita ko siya ay naalala ko ang mga sandaling inaaway niya si mommy kaya naman hangang sa panahon ngayon na nga kabalikan sila ay may nag tatago paring galit sa puso ko, at ngayong mag tatapos na ako ng high school saka ko naman ako nag ka roon ng maraming pag subok sa buhay gaya ng pag aaway naming mag kakaibigan na hanggang ngayon ay hindi parin naayos ako ay nalulungkot sapagkat matatapos na lahat ay hindi parin kami nag kakaayos sa mag ka ayos din kami balang araw

ito kami ng bestfriend ko. si Princess joy ito. super close kami nito as in parang magsisters na! lagi kaming ,magkasangga sa lahat nang problema. wala kaming iwanan  nito... friends for life...